Nieuwsgierig

Dany liep rustig rond door de gang en gaapte. Die trap kraakte wel erg daarnet. Ze haalde haar schouders op en liep door. Ze zag op het einde een rode deur. "Wat is dat nou?" vroeg ze zacht. Ze liep erheen en deed de deur open. Ze zag dat het een martelkamer is en schrok erg. Ze voelde opeens iets achter haar en de deur vloog dicht. "Wat is dit hier" riep ze geschrokken.

Marshall zat op een balk van het plafond en keek naar beneden. Hij had geen dier kunnen vinden en dus moest hij zich maar op een mens storten. Niet dat hij het allerliefst deed maar hij had een behoorlijk verlangen naar bloed. Hij was dan ook diegene die de deur had laten dicht klappen. Hij bleef nog even op de balk zitten want hij wou het snel doen. Zodat ze hem niet zou zien als hij het gedaan had.

Dany keek even naar de deur en slikte. Ze was niet echt bang maar dit was toch wel eng. Ze keek rond naar alle dingen die er stonden en zweeg. Ze zag een paar skeletten en een rilling liep over haar rug.

Kleine stapjes kon je horen op de houten vloer.
Een 30 jaar oude pop kwam aanstappen.
''Hallo''Zei ze met een enge grijns.
Ze had een klein dolkje vast achter haar rug.

Dany keek op en zag opeens een pop. Ze stapte achteruit en stond tegen de muur. Ze trilde. "Een een pop?" riep ze geschrokken.

Marshall keek licht grijnsend naar haar. Hij had haar precies waar hij haar hebben wou. Opeens hoorde hij een stem en keek droog naar de pop die aan was komen stappen. Hij bleef dus nog maar even op de balk staan en snoof onhoorbaar.

Dany keek naar de pop en slikte. Wat was dit voor huis?! Ze had Marshall nog niet eens opgemerkt en de dolk zeker niet. Ze keek naar de pop en bleef tegen de deur staan.

''Ben je bang liefje''Zei Brenda grijnsend.
Ze stapte mankend (je weet wel hoe heel eng dus xD) naar Dany toe.
Toen ze dicht genoeg was sneed ze met de dolk in Dany's been.
Ze grijnsde gemeen en vroeg ''Doet het zeer liefje?''

Dany schrok en gilde. Ze zag het bloed en kniede neer. Ze drukte met haar hand op de wonde en keek bang naar Brenda. Ze duwde haar snel weg en rende de andere kant op. "Ga weg!" gilde ze.

Marshall zag wat de pop deed en zag toen het bloed. Hij snakt even naar adem. Hij kon de verleiding haast niet weer staan en sprong ineens naar beneden. Hij landde rustig op de grond en keek naar de twee. ''ik denk niet dat je hier snel weg zal zijn'' zei hij rustig. Zijn ogen stonden kil en een schaduw viel er bijna over door zijn pet.

Dany keek op toen een jongen op de grond sprong. "Wat ben jij?" vroeg ze stil. Ze bleef staan en keek even naar haar been. Ze keek dan snel weer naar hun.

''gewoon een mens'' zei hij rustig ookal loog hij het, en knipoogde een keer naar haar. Hij ging naast haar staan en zag het bloed. Hij kuchtte een keer droog zodat hij wat afgeleid was en keek toen weer naar de pop. ''en jij bent?'' vroeg hij droog.

Dany keek hem aan en zag de knipoog. "Euh oke dan" zei ze stil. Ze keek kort naar haar been en dan naar de pop. Ze kreeg een rilling en stapte iets achteruit.

Marshall keek even naar Dany en deed toen de deur open. Hij trok haar mee de kamer uit. ''kom we gaan maar naar een andere kamer'' zei hij kil en liep door de hal heen. De vloer kraakte en hij hoopte dat Dany zou volgens want zijn honger werd als maar groter.

Dany schrok en keek hem aan. Ze keek even achterom en liep maar achter hem aan. Ze keek naar de vloer en dan naar haar been dat bloed achterliet. Ze zuchtte even en keek hem aan.

Hij deed een deur van een kamer open en stapte rustig naar binnen. Het was een lege kille kamer. Er stond alleen een groot hemel bed en twee nacht kastjes aan beide kanten. Niet dat hij daar wat aan had. Als het voor Dany maar goed was aangezien ze deze kamer wel in moest komen. Hij bleef rustig staan en keek even in het rond.

Dany volgde en deed de deur dicht. Ze keek rond en zweeg. "Ik ben trouwens Dany" zei ze maar. Ze ging zitten op het bed en keek hem stil aan.

Marshall keek naar haar en liet zonder maar een keer te bewegen de deur meteen dicht klappen. Het leek dus ook alsof hij er helemaal niks aan gedaan had. Hij kwam naast haar zitten en keek haar rustig aan. ''Marshall'' stelde hij zich voor en zijn blik ging voor even onopgemerkt naar haar hals.

Dany schrok even van de deur en zweeg. Ze keek hem aan toen hij zich voorstelde en knikte iets. Ze keek even rond en dan kort naar de deur. Ze bleef er even heen kijken...

Marshall keek toen ook voor kort naar de deur. ''is vast stuk ofzo..'' zei hij droog. Hij keek toen weer naar haar hals. Hij huiverde even en beet er toen ineens in. Hij voelde hoe zijn hoektanden in haar vel boorde en hij dronk wat bloed. Iniedergeval genoeg voor voorlopig. Hij drukte toen op een plekje in haar nek zodat ze wel flauw moest vallen en hopelijk ook een deel vergat van wat er gebeurd was. Hij sprong daarna om hoog en landde op een balk ergens in de schaduw zodat hij niet te zien was.

Dany knikte en schrok toen hij der beet. Ze probeerde iets te toen maar ze viel flauw. Ze bloedde iets en haar been stopte al wat. Ze lag daar...flauwgevallen op het bed...

Marshall veegde het bloed van zijn mond af en keek nog even naar haar waarna hij naar beneden sprong en landde voor de deur. Hij opende die en liep met gehaastte passen door de hal. Hij liep het huis uit en verdween in een klein straatje.

Dany werd even later wakker en voelde aan haar nek. Ze zuchtte. Ze wist niet echt meer wie het deed of wat er was gebeurt. "Auww" mompelde ze zacht.