Op het dak zitten....

Proto liep via de trappen naar boven. Uiteindelijk kwam hij in een kamer die waar hij het raam voorzichtig opende. Hij klom naar boven en ging tegen het dakkapel zitten. Hij keek naar de lucht. Hij was helemaal kapot van het feit dat hij Dany niet kon doden. Hoe zou dat kunnen? Is zij een of andere heks..? Nee dat kon niet. Hij keek op en hoorde iets. Hij sprong op en ging boven op de dakkapel zitten. Klaar om iedere persoon die uit het raam kwam te bespringen.

Ineens sprong een schim omhoog en landde rustig op het dak achter Prototype. ''kijk nou wie we daar hebben, dat schatje van die kamer..'' zei ze met een flirterige stem. Ze keek even naar haar nagels en bleef rustig staan. Ze was niet bang van hem en keek weer gewoon naar hem. ''waarom vermoorde je dat meisje niet? durf je geen meisjes te slaan? Zonde met zo'n kracht als jij hebt..'' zei ze rustig tegen hem en gooide een pluk haar over haar schouder heen. Niet dat hij de enige was die het had want zij had het ook maar dat liet ze nog niet blijken. Ze wou eerst zijn reactie wel is weten. Vanonder haar pet keek ze even in het rond. Echt goed zag je haar oogkleur eigenlijk niet door de schaduw van haar pet, waardoor het leek alsof ze gewoon een donkere oogkleur had maar in het echt had ze vel rode ogen.

Proto draaide zich om. Een zwart touw kwam om zijn nek. "Ik kan jou met gemak vermoorden...." zei hij. Hij keek haar neidig aan. Hij liep voorzichting naar haar toe en pakte haar bij haar nek. Hij wierp haar weg. "Ik weet niet waarom ik die Dany niet kon vermoorden maar ik had het graag gewild." zei hij. Hij keek vanuit onder zijn capuchon naar Linou. Het maakte hem niet uit en hij grijnsde breed.

Linou bleef gewoon staan toen hij op haar af kwam en voelde hoe hij haar bij haar nek vast pakte en weg wierp. Ze greep de rand van het dak vast en sprong weer behendig omhoog. ''denk maar niet dat ik zo makkelijk te verslaan ben schatje'' zei ze met een licht grijnsje tegen hem. ''Dany was wel een leuk vriendinnentje voor je geweest, jullie waren vast een leuk stel geweest, als ik teminste niet was gekomen. maarja dan had ik jullie vast wel gekoppeld'' zei ze en haalde haar schouders op. Ze deed toen alvast een stap naar achteren zodat ze eerder kans had om sneller te ontwijken als het moest.

"Ik ben niet jou schatje..." gromde hij. Hij keek haar nijdig aan. Zijn armen veranderde in enorm klauwen en hij rende op haar af. Sommige dakpannen knakte en hij keek haar strak aan. Hij sprong belande achter haar en pakte haar vast. Hij wilde graag nieuwe herinneringen op doen. Hij keek haar aan en grijnsde. "Leuk stel??? Wie zou er nou van mij houden...ik sta bekend om de killer in deze stad...." zei hij.

Linou hoorde zijn woorden en merkte hoe hij haar vast hield. Ze keek naar de messen en haar handen veranderen in scherpe klauwen. Ze keek over haar schouder naar Prototype en drukte snel een kus op zijn wang daarna haakte ze met een klauw achter zijn been om hem te laten te struikelen. Ze sprong daarna omhoog en landde een paar meter voor Prototype op het dak. ''sorry maar een killer ben je zeker niet, voor mij blijf je gewoon een schatje, of wil je liever een snoepje worden genoemd?'' vroeg ze met een flirterig stem en een vals grijnsje op haar lippen terwijl er een schaduw over haar ogen viel door haar pet. Ze vondt het altijd leuk om een spelletje te spelen met jongens.

Proto keek haar nijdig aan. Hij stond op en keek haar aan. "Hmmm....eindelijk iemand waar ik me mee kan vermaken..." zei hij zacht. Hij rende op haar af en veranderde zijn armen in een paar messen. Hij stopte voor haar en begon richting haar te steken. Ze zou het kunnen ontwijken aangezien ze snel was. Hij keek haar nijdig aan. "Snoepje? zeg ik val echt niet voor je flirterig gedrag...." zei hij.

Linou stond recht en keek hem strak aan met haar fel rode ogen, dat was dan ook de reden waardoor je haar actie's niet kon voorspellen. Haar grijnsje straalde alleen maar flirterigheid uit maar haar ogen waren strak en scherp en daardoor kon ze zich snel verplaatsen. Ze zag hoe hij stopte en ontweek de steken. Ze sprong tussen de messen door en ging tegen Proto aan staan. Ze ging met haar kont langs zijn plekje en gaf hem toen een kus op de mond. Daarna sprong ze weer omhoog en landde achter hem waarna ze krachtig tegen de zijkant van zijn benen aan trapte. ''sorry lieverd maar ik ben dol op spelletjes, en zeker met jongens zoals jij'' zei ze en sprong een paar meter naar achteren en wachtte op de volgende aanval van Proto. Als dit zo door ging was het voor haar een makkie.

Zijn been transformeerde deels en Proto bleef gewoon staan. In een snelle beweging stond hij achter haar en hij legde haar over zijn arm alsof ze aan het dansen waren. Hij bracht zijn hoofd naar haar mond en het leek of hij haar ging kussen. Hij deed het alleen niet. "So do I...." bracht hij zachtjes uit. Hij liet haar los en zo viel ze op de grond. "Onderschat mij niet..." zei hij.

Linou zuchtte eens diep toen hij niet omviel en keek even verbaasd toen hij opeens weg was. Ze keek hem droog aan toen ze in zijn arm hing en hoorde zijn woorden waarna ze ineens viel. Ze stond snel recht en deed een paar stappen naar achteren. ''oke dan..'' mompelde ze en wees met een arm naar hem. Haar hand veranderde weer in een scherpe klauw. ''laten dan we beginnen aan het echtte werk'' zei ze scherp tegen hem. Ze deed haar pet wat meer naar voren zodat er meer schaduw over haar ogen viel en ze rende ineens erg snel op hem af. Klaar om uit te halen naar hem.

Proto grijnsde. "Het is me een genoegen." zei hij. Beide armen veranderde in een zwart mesachtig wapen en hij rende op haar af. Hij grijsde. Hij bukte en trapte richting haar benen. Snel en behendig sprong hij achter haar en haalde uit naar haar zij waar een klein sneetje in kwam. Hij zette een paar stappen achteruit en wachtte op een reactie. Zijn transformatie zou haar aanvallen toch blokkeren. Tenzij ze met een slimme tactiek kwam.

Linou keek verbaasd op toen hij ineens bukte. Ze vloog over hem heen maar kon nog net recht blijven staan toen ze neer kwam. Ze voelde toen het sneetje in haar arm en gromde lichtjes. Haar blik werdt nijdig ookal zag je dat niet en ze liet het dan ook niet merken want haar mond vertoonde nog steeds een licht grijnsje wat best vreemd was eigenlijk. Ze ging wat rechter staan en rende weer op hem af. Nog voor ze bij hem kwam zette ze zich neer op haar knieén en gleed ze over het dak heen richting Proto. Voor dat ze bij hem kwam veranderde haar bijde handen in messen en ze gleed onder de benen van Proto door. Kort daarvoor had ze de messen in zijn benen gestoken en hem onderuit getrokken. Ze sprong snel recht en haalde de messen uit zijn benen. Ze ging weer recht staan en keek nijdig richting hem. ''ik wil wel is weten of jij werkelijk een killer bent'' gromde ze.

(ik moet gaan.. bye)

Proto keek op en het ging voor hem iets te snel. Hij voelde kort een pijnscheut in zijn benen. Langzaam kwam er iets zwarts er overheen waardoor het langzaam kon herstellen. Hij rende op haar af en wierp haar de lucht in. In de lucht kwam er uit zijn rug een viertal draden. Deze staken zich in haar armen en benen en zogen langzaam haar energie op. Hij grijnsde. Hij trapte haar naar beneden maar nog steeds zaten de draden in haar.

Linou ging recht staan toen hij op haar af kwam maar ze had niet verwacht dat hij haar de lucht in zou werpen. Ze keek met grote ogen naar de draden die in haar armen en benen kwamen. Ze voelde hoe energie langzaam aan begon weg te trekken en hoe ze vervolgens naar beneden werdt getrapt. Ze kon nog net op tijd een van haar handen in een klauw veranderen en de rand van het dak vast pakken. Ze trok zich moeizaam omhoog en bleef even op haar knieén zitten. Ze keek toen naar de draden en sneed ze snel door. Toch was ze al wel aardig wat energie kwijt geraakt maar opgeven zou ze nooit doen. Langzaam aan stond ze weer op. Zwaar ademend keek ze richting Prototype en snoof. ''niet slecht..'' mompelde ze en grijnsde toen even lichtjes.

"Hmpf...." bracht hij uit. Proto keek haar aan. Nu was hij in het voordeel. Hij rende op haar af en duwde haar op het dak hij ging op haar zitten en veranderde zijn arm in een mes. Hij hield deze op haar keel gericht. Ineens kreeg hij een steek in zijn hoofd. Met zijn normale arm greep hij er naar. Hij stond op en greep nu met beide handen er naar. Het leek of de druk hoger werd. Hij liet een korte schreeuw horen. Zijn hoofd begon te kloppen. "Kalmeer...kalmeer..." herhaalde hij tegen zichzelf.

Linou keek naar hem met een licht grijnsje toen hij op haar ging zitten en een mes bij haar keel hield. ''dood me dan..'' zei ze met een vals grijnsje tegen hem en keek verbaasd toen hij naar zijn hoofd greep en vervolgens opstond en met beide handen zijn hoofd vast hield. Ze stond langzaam aan recht en keek met gefronste wenkbrauwen naar hem ookal zag je dat niet door de schaduw van haar pet. ''wat is er met hem?'' mompelde ze en veranderde een van haar armen in een groot mes. Ze kon nu niet echt rennen omdat ze wat energie kwijt was maar aanvallen blokken had ze de energie nog wel voor. Ze hield het mes voor haar en keek strak naar Prototype voor het geval hij haar weer zou aanvallen. Ze vond dit gedoe maar niks, er was duidelijk iets vreemds aan de hand met hem.

Proto had enorme pijn aan zijn hoofd en raakte de controle over zijn transformaties kwijt. Hij veranderde van een soldaat in een brandweerman en van een brandweerman in een robot. Verscheidene soorte mensen kwamen voorbij. Hij moest hier weg voor hij haar wat aan zou doen als hij de volledige controle kwijt raakte. Hij sprong op en kwam op een boom top terecht. Hij keek even om met zijn blauwe ogen naar Linou. Hij sprong nu verder en had nog steeds de controle over zijn transformaties verloren.

Linou keek verbaasd naar hem toen hij ineens in vanalles en nog wat veranderde. Ze ging wat rechter en een ontspannerder houding staan. En liet haar arm weer gewoon worden. ''die gast is niet helemaal goed bij z'n hoofd volgensmij..'' zei ze droog en volgde hem met haar ogen toen hij ineens op een boomtop sprong. Ze had weer wat energie terug gekregen uiteindelijk en besloot hem te volgen. Ze was eigenlijk nieuwschierig naar wat er met hem aan de hand was en ze sprong soepel op de boomtop waar hij zojuist op had gestaan. Daarna sprong ze verder, ze zou hem volgen tot hij stopte.